Aktualności – wybrane, przydatne, interesujące

ORĘDZIA PREZESA IATC, Erica Jeffreya Jenkinsa:

Obchodzony corocznie 27 marca Międzynarodowy Dzień Teatru to święto sztuki przekraczającej bariery geograficzne, kulturowe i językowe. W najlepszym wydaniu teatr jest latarnią wolności słowa w epoce naznaczonej rosnącym autorytaryzmem i międzynarodową niezgodą. Od starożytnych greckich amfiteatrów po współczesne sceny Broadwayu, łączy nas na głęboko ludzkim poziomie.

Ruszyła nowa edycja Praskich Dni Teatru. Każdy miłośnik sztuki znajdzie coś dla siebie.

Wszystkie spektakle są bezpłatne dla mieszkańców, ale wcześniej trzeba pobrać darmową wejściówkę na dany spektakl.

To doskonała okazja, by zasiąść na widowni przy placu Hallera. Przegląd otworzyła przecudowna amatorska grupa teatralna seniorów, która działa przy Teatrze XL: „Zbójcy, jędze i inne szachraje – dla dorosłych baje”. Widownia już ich pokochała, zatem to kolejna okazja, aby zabrać Was w świat, który przedstawia kryminalne perypetie znanych baśniowych bohaterów. Kolejnego dnia makabreska „Nieświeży oddech jutra” – sztuka powstała w Szkole Metod i Technik Aktorskich (SMiTA) przy Teatrze XL. Ponadto sztuka, którą absolutnie trzeba znać – w końcu nawet Quentin Tarantino, by odwiedził Teatr XL. Zatem 22 i 23 marca świat przyspieszy za sprawą astronomii i astrologii – na scenie Teatru XL hit teatralny: „Pełnia w Skorpionie”.W ramach Praskich Dni Teatru także miejskie teatry: jak Teatr Baj, Mazowiecki Teatr Muzyczny im. J. Kiepury, ale też niezależne grupy i teatry.

Zapraszamy na wystawę „Wolne żarty. Humor lat 90.”, która będzie okazją do przypomnienia z czego śmialiśmy się w ostatniej dekadzie XX wieku w prasie, radiu i telewizji. Pokażemy szeroki krajobraz humoru III RP.

W 1976 roku teatrzyk, do którego pisałem teksty i nawet w nim występowałem, prezentował sztuczkę „Cyganeria z tamtych dni”, a w niej przede wszystkim piosenki z lat międzywojennych. Tuż przed finałem śpiewaliśmy przebój Jerzego Petersburskiego ze słowami Ludwika Starskiego Młodym być i więcej nic. Grałem tam m.in. staruszka, który w tle słów:

„…Najbiedniejszym być, najskromniejszym być, ale mieć przed sobą świat.

Zakochanym być i kochanym być i mieć wciąż dwadzieścia lat…”
staje obok młodziutkich wykonawczyń i odmierza spadające na łyżkę z butelki krople lekarstwa. Ale śmieszne. Nie wiedziałem, co to jest ageizm. Miałem 28 lat. Śpiewająca obok mnie śliczna koleżanka miała lat osiemnaście i szykowała się do matury. Świat choćby z tego powodu wydawał się piękny, choć niełatwy. Towarzysz Edward Gierek niedawno skończył 63 lata, a PRL wchodziła w smugę cienia.

Sam tego chciałeś Grzegorzu Dyndało! Tak mógłby powiedzieć Marszałek Hołownia, gdyby komentował opały, w jakie wpadł na własne życzenie. Pochopnie przesunął debatę dotyczącą ustaw liberalizujących prawo antyaborcyjne na 11 kwietnia, czyli już po pierwszej turze wyborów samorządowych. Wyborczynie to rozczarowało, a ich polityczne reprezentantki w Sejmie wzburzyło. Początkowo kamienne serce Marszałka, rozpoznało pomyłkę i, kto wie, może debata rozpocznie się jednak wcześniej. Tak czy owak, próba obejścia tematu sprawiła, że Marszałka spotkały dotkliwe połajanki. Kobiety, którym koalicja 15 października zawdzięcza zwycięstwo wyborcze, przypomniały, że liczyły na szybką zmianę drakońskich przepisów, co zresztą siły demokratyczne solennie przyobiecały. Nie takiego Dnia Kobiet oczekiwały.
(Tomasz Miłkowski)