Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej

Od dwunastu lat polska sekcja AICT/ Klub Krytyki Teatralnej SDRP prowadzi konkurs na recenzję dla młodych krytyczek i kryutyków. Sekretrz Konkursu i jego inicjatorka Alina Kietrys ogłosila wyniki pracy jury XII edycji konkursu, które wyłoniło pięcioro finalistów:

W XII edycji Ogólnopolskiego Konkursu im. Andrzeja Żurowskiego na recenzje teatralne dla młodych krytyczek i krytyków teatralnych zgłoszono trzydzieści dziewięć prac nadesłanych przez trzynaście osób. Wszystkie teksty spełniały kryteria wymagane w regulaminie konkursu. Recenzowane były różnorodne formalnie spektakle z wielu teatrów w Polsce.

W niektórych krajach już wprowadzono, w niektórych (w tym w Polsce) zamierza się wprowadzić zakaz korzystania ze smartfonów przez młodzież – albo w ogóle, albo na terenie szkoły, albo tylko podczas lekcji. W jednej ze szkół, z którą byłem związany, zakazano smartfonów, ale stare komórki bez dostępu do internetu były dozwolone. W argumentacji wieje grozą: smartfony ogłupiają, rozpraszają, wciągają w świat pornografii i narkotyków, przyczyniają się do depresji, chorób psychicznych i samobójstw. I co najgorsze – umożliwiają fotografowanie, nagrywanie i filmowanie nauczycieli.

Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze członków Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy RP odbędzie się 10 czerwca 2025 r. (wtorek) w Domu Dziennikarza przy ul. Foksal 3/5, w sali A (I piętro). Zebranie rozpocznie się o godz. 10.45 w pierwszym terminie lub o godz. 11.00 w drugim terminie.Prosimy o potwierdzenie osobistego udziału w zebraniu (mail – sdrp.warszawa@dziennikarzerp.pl lub telefon -518 938 100, 22 826 79 45).
Zarząd Oddziału Warszawskiego SD RP

W telewizji „Kultura” słucham i oglądam IX Symfonię Ludwiga van Beethovena w wykonaniu orkiestry i chóru Opery Paryskiej pod dyrekcją Philippe Jordana. Nagranie jest z 2015 roku, dokonano go w Operze Bastille w Paryżu. Wszystkie miejsca na widowni są zajęte, na scenie zapewne jakieś 200 wykonawców. Przede mną prawie półtorej godziny słuchania jednego z najsłynniejszych utworów muzycznych na świecie. Jak żałuję, że to tylko z telewizyjnej konserwy, że nie byłem tam, na widowni opery, wybudowanej koło miejsca, gdzie w 1789 roku lud Paryża zburzył twierdzę anciene régime’u. Po niespełna godzinie do akcji muzycznej wkracza siedzący dotąd chór i soliści. Rozbrzmiewa pieśń do słów Fryderyka Schillera: Freude, schöner Götterfunken, Tochter aus Elysium, wir betreten feuertrunken, Himmlische, dein Heiligtum!

Na wszystkich wiecach przedstawiciele polskiej prawicy, nacjonaliści i faszyści zapewniali, że ich patriotyczny GPS zawiadamia, iż w miejscu, gdzie aktualnie krzyczą, jest Polska. Wydaje mi się, że jedynym bastionem trzech przyjaciół z boiska – Nawrockiego, Mentzena i Brauna, gdzie hasło Tu jest Polska nie miało większego wzięcia, było Chicago. Informowanie mieszkańców polskich miast i wsi o tym, że tam, gdzie mieszkają jest Polska ma spore znaczenie w wielu miejscach, szczególnie na Podhalu, gdzie niegdyś trzeba było mieć białą odwagę, by to powiedzieć. Dziś w takim na przykład Poroninie 18 procent elektoratu głosowało za patriotyczną opcją Sławomira Mentzena, a 16 procent było murem za Grzegorzem Braunem. Tam też jest Polska.