Eugeniusz Guz

Urodził się 15 grudnia 1929 roku w Grudziądzu. Absolwent Wydziału Dziennikarstwa (1953) oraz Wydziału Historii (1955) Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1953 roku związał się z Polską Agencją Prasową, której w latach 1960-1965 był korespondentem w Niemieckiej Republice Demokratycznej oraz w Berlinie Zachodnim. W latach 1971-1977 oraz 1986 – 1990 był korespondentem PAP w ówczesnej stolicy RFN, Bonn. Znając doskonale tematykę niemiecką dał się poznać jako bystry obserwator niemieckiej sceny politycznej. W latach 1967 – 1968 Eugeniusz Guz był stypendystą Instytutu Historii Europejskiej w Moguncji.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, laureat nagrody Klubu Publicystów Międzynarodowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Publikował artykuły na łamach prasy codziennej oraz periodycznej, w tym ostatnio w Przeglądzie oraz Res Humanie. Był autorem ponad piętnastu książek dotyczących m.in. problematyki niemcoznawczej, historii najnowszej i prasoznawstwa. W bibliotekach można natknąć się m.in na „Metamorfozy Niemca za Łabą” (1971), „Winni szukają winnych” (1972), „Trzeci koszyk” (1977), „Zamach na papieża” (1983), „Prasa zwana wolną” (1985), „Strzały na Placu św. Piotra” (1987), „Londyński rodowód PRL”(2014) czy „Sojusz Hitler-Stalin. Błędy i przeoczenia historyków” (2017).

Niezwykle miły i koleżeński, zawsze gotowy do obrony własnego zdania, pozostanie z nami w pamięci jako człowiek, dla którego dziennikarstwo i historia były wielką, życiową pasją

Pochowany 29 września 2023 roku na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Koleżanki i koledzy ze Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej